Berichten

Productiedatum: juni 2017
Productietijd: in totaal ca. 2,5 uur
Prijs: n.o.t.k. c.q. tegen opbod (zonder einddatum: wanneer ik tevreden ben met het bod, mag ie weg).


Materiaal:

1 Vierkant stuk MDF-plaat, lichtelijk beschadigd (afvalcentrum)
1 Tangaslipje met tijgerprint (van de Action)
Haar (waar dat haar vandaan komt, mag u zelf bedenken)
Acrylverf, vernis, lakspray
Mini-spijkertjes

Over dit Klunstwerk:

A true piece of ass. Dat is het. Een dubbelschilderij ook: mocht u de voorkant zat zijn, kunt u het klunstwerk omdraaien en een tijd lang naar de kont staren. En vice versa, natuurlijk. Oorspronkelijk wilde ik er middels een scharnier aan de zijkant een klapschilderij van maken. Toen het scharnier er eenmaal aangeschroefd was, bedacht ik – kluns – mij dat dat ding helemaal niet nodig was: met een haakje aan de bovenkant en eentje in de muur kan het schilderij natuurlijk ook gewoon omgedraaid opgehangen worden. Bovendien was een scharnier in het dijbeen absoluut niet mooi om te zien.

Dus ding er weer vanaf gesloopt, twee dijbeen-piercings achterlatend. Niet mooi, maar zie beide putjes c.q. bergjes als pukkels of sinaasappelhuid en hop, de natuurlijkheid is weer teruggekeerd. Hetzelfde geldt voor de beschadigingen van de houten plaat: een keizersnede, automutilatie, muggenbulten, alles is mogelijk. Bovendien heeft de dame duidelijk een buikje en een behoorlijke kont. Toch is het geen autobiografische klunst: mijn kont is nog véél groter.

De clou van dit Klunstwerk: Onder c.q. in het broekje gaat de ‘natuurlijkheid’ door! Maar: enkel degene die dit werk weet te bemachtigen, mag het broekje aan de kant schuiven om de onderliggende schoonheid te bewonderen. Broekje uittrekken kan overigens niet: aan de zijkanten is het met kleine spijkertjes bevestigd, anders zakt het ding steeds af. Wie biedt?

(bieden mag in de comments, of per mail aan: klunstenaars@gmail.com


‘In je broekje!’

Bron: © Klunst.nl

Bron: © Klunst.nl

Bron: © Klunst.nl

Bron: © Klunst.nl

 

Productiedatum: 12 juni 2017
Productietijd: 11 minuten
Prijs: een discobal van enig formaat


Bron: © Klunst.nl

Materiaal:

oud bloemenschilderijtje (20 x 40 cm, bron: afvalcentrum)
roller
acrylverf

Over dit Klunstwerk:

Picture this. John Travolta staat schokschouderend op de dansvloer. De stroboscoop is al lang ergens anders opgehangen, de discobal draait niet meer. Alles is grijs en grauw. Zijn handen bewegen ritmisch op en neer. Ergens in het gebied van zijn kruisraket. Michael mocht dat ook, dus waarom zou hij niet?

Dan verstart hij. Een ingeslikte snik, vermengd met een zwijgzame zucht. John staart wazig naar de binnenvallende, kaarsrechte lijnen maanlicht, heft plots zijn armen ten hemel, en roept: “Al dit moois! Al dit heb ík eruit gedanst! Enkel met mijn handen. En nu ligt het – voor immer verloren – op de door mij ooit zo aanbeden dansvloer. Quel dommage! [vertaling: ‘Fuck!’]”

Wel, het is slechts een voorbeeldje van iets wat u in dit Klunstwerk zou kunnen zien. Maar het hoeft niet. Want in feite zijn het enkel wat rollerstreken met slecht vermengde zwarte en witte verf. Daarop – deels spermacelvormige – druppels geëjaculeerde zwarte verf, die zich zomaar ineens, in vloeiende bewegingen, geheel spontaan tot een huilend mannetje met piemel om wisten te vormen.

Niks bijzonders dus. Gewoon geklungel.
Maar: u zóú het erin kunnen zien. Of niet.


’50 Shades of Saturday Night Fever’

Bron: © Klunst.nl

Bron: © Klunst.nl

Bron: © Klunst.nl

Subtitel: ‘Het verklote klunstwerk’

Productiedatum: in de periode van 18 t/m 21 mei
Productietijd: onbekend wegens aansluitende restauratie
Afmetingen: ca. 16 x 16cm (klein dus. Past overal)

Prijs: n.o.t.k. 


Materiaal:
Een oud ‘iets’ (soort van asbaktegel) van het afvalcentrum, lichamelijke restanten/materialen (19 nagels, 3 korstjes (been), 1 blaar (hier nog aan de vinger te bewonderen, gevolg van klunstwerk ‘Smoley‘), 6 druppels bloed, schaamhaar), secondenlijm, acrylverf, spuitlak, foute vernis, meer acrylverf, goede vernis (transparante lak).

Over dit Klunstwerk:
‘De groeten van Hannibal’ is een klunstwerk bij uitstek. De productietijd is aanzienlijk vergroot door het feit dat ik het werk met een nieuwe vernis afwerkte. Deze vernislaag werd echter niet ‘glashelder’, zoals op de verpakking stond, maar bleef melkachtig wit, waardoor de groet zelf, de doodskopvlinder, nog maar nauwelijks te zien was. Een nachtvlinder met een melkmuil was het resultaat. Ja, ik kluns.

Bron: © Klunst.nl

Aldus volgde dus de moeizame restauratie van het werk, dat op zich al een priegelwerk van jewelste was. De nagels – van mij als ook van dhr. Koelman, aangezien mijn nagels te klein waren en niet snel genoeg weer aangroeiden, i.t.t. het schaamhaar – waren enkel met pincet te positioneren. De korstjes en blaarrestanten evenzo. Het bloed was daarentegen weer makkelijker: gewoon druppen.

Mag u raden waar al die lichamelijke restmaterialen nu werkelijk gebleven zijn in dit werk. Overigens: mocht u dit klunstwerk weten te bemachtigen, kunt u dit door de afwerking met lak eventueel ook als asbak gebruiken (geen garantie wegens mogelijk niet geheel ongiftige dampen van nagels en lak). Een peuk uitdrukken op een klunstwerk, wat is er mooier? Mocht u echter juist (voor langere tijd) willen stoppen met roken, adviseer ik u de aanschaf van het klunstwerk ‘Smoley‘.

Ik ga ervan uit dat de titel geen verdere uitleg behoeft.


Ik heb hier dus daadwerkelijk een stukje van mezelf in gestopt. A true piece of me.

Bron: © Klunst.nl

Bron: © Klunst.nl

Bron: © Klunst.nl


NB: in reactie op 37 binnengekomen mails:
dit klunstwerk heeft geen enkele connectie met de recente gebeurtenissen. Mocht u zich er toch op de een of andere manier door gekwetst voelen, dan ligt dat aan u. Niet aan mij. 

‘Smoley’ – © Klunst.nl (klunstenaar: Lou Bartels)

Productiedatum: 02 mei 2017
Productietijd: 1 uur + ca. 30 minuten
Prijs: n.o.t.k. (maar duur, wegens noodzakelijke compensatie voor geleden smarten)


Materiaal:
Oude lijst (afvalcentrum), op straat verzamelde sigarettenpeuken, 1 moody minisigaar, acrylverf, acryllak (voor de lijst), lijmpistool.

Over dit klunstwerk:
De prijs voor de productie van dit klunstwerk was erg hoog. Allereerst vergde het enige moed en schaamteloosheid om de lachende blikken van omstanders tijdens het peuken verzamelen te trotseren. Twee mensen bedankten mij zelfs oprecht voor het ‘goede werk’ dat ik verrichte: de straat peukvrij maken. Mijn handen stonken, mijn auto stonk, alles stonk.

Daarnaast heeft dit schilderij mij enige pijn in de vorm van een fikse brandwond op mijn linkerpink opgeleverd, aangezien sommige peuken zich erg slecht lieten lijmen wegens gering formaat (opgerookt, wie doet dat nou) en verregaande staat van ontbinding.

Tevens leden wij onder een lang nahangende stank van oude peuken in de keuken (ik heb geen atelier; ik ben immers slechts klunstenaar), iets wat mijn kinderen mij niet in dank afnamen.

Dit klunstwerk is echter perfect voor de stoppende roker. Het stinkt namelijk een uur in de wind, ondanks de vernislaag en de absoluut noodzakelijke glasafdekking. Wilt u stoppen? Ruikt u aan deze klunst en u weet weer waarom.

Deze klunstvorm getuigt van esthetiek: de perfecte rondingen, gecreëerd met overduidelijke lijmpistoolexpertise (wij laten de brandwond in deze even buiten beschouwing). Het klunstwerk bevat tevens een slechts kort getrokken moody, een mini-sigaartje. Mocht u een terugval hebben, kunt u het glas kapotslaan en de moody oproken. Let u overigens ook op de details in de ogen van de Smoley: excellent vormgegeven mentholsigaret-klikknopjes!

Koopt u alstublieft dit schilderij. Dan ben ik er vanaf.

Smole!

‘Smoley’ – Detail (Bron: © Klunst.nl)

‘Smoley’ – Detail (Bron: © Klunst.nl)

‘Auw’ (Bron: © Klunst.nl)

‘Smoley’ – © Klunst.nl


Of je maakt er een sjaal van:
http://nos.nl/op3/artikel/2175639-deze-sjaal-is-gemaakt-van-10-000-festivalpeuken.html