Berichten

Productiedatum: 7 t/m 13 juni
Productietijd: ca. 4 uur in totaal
Prijs: — niet te koop —


Materiaal:

bespannen schilderkarton van de Lidl (gehalveerd, uiteindelijke formaat 12 x 18cm)
zwarte en witte acrylverf
lak

Over deze Klunstwerkjes:

Eigenlijk is dit geen #Klunst. Er is geen klunst aan. Daarvoor stelt het nét iets teveel voor, is het een spoortje té herkenbaar. Niet klunzig genoeg.

Maar: ik heb het geheel – uit pure tijdsnood – in een vlucht en een zucht afgemaakt, dus is toch een beetje klungelig. Portretten met potlood en grafiet tekenen is op zich geen probleem (zie ook: LouDrawsYou.com), maar geheel in zwart-wit, met gewone acrylverf, dat is toch anders.

Bron: © Klunst.nl

Daarom ga ik nu gewoon open en bloot vertellen, hoe je dit soort schilderijtjes in no time kunt produceren. Echt, iedereen kan het. Eerst heb ik de foto’s bewerkt met een zwart-wit filter (op de telefoon: PicsArt is bijvoorbeeld fijn) en uitgeprint op het juiste formaat.

Bron: © Klunst.nl

Met houtskool (of zacht potlood) maak je vervolgens de achterkant egaal grijs en leg je de foto op het – van witte acryl-ondergrond voorziene – schilderkarton. Dan teken je de grote lijnen over, zodat je de verhoudingen goed hebt en weet waar wat ongeveer moet komen. De achterkant werkt dus als een soort carbonpapier.

En dan is het naschilderen geblazen, met een zo fijn mogelijk friemelpenseeltje. Hier komt wel enige kliedervaardigheid aan te pas. Gedulds- en priegelwerk dus. Ik houd gelukkig van priegelwerk. Aflakken met lakspray, klaar.

Het lijkt heel wat, maar in feite stelt het niks voor. Ga je gang!


Om privacy-redenen worden de namen van de afgebeelde personen niet genoemd en ook de oorspronkelijke bronfoto’s niet getoond.

‘Zwart/Wit’

Bron: © Klunst.nl

 

Bron: © Klunst.nl

 

Bron: © Klunst.nl (de bloemige achtergrond/het gras heb ik overigens met een sponsje gedaan)

 

Bron: © Klunst.nl

Bron: © Klunst.nl

Productiedatum: 7 mei 2017
Productietijd: 10 minuten
Prijs: VERKOCHT (voor een niet nader te noemen astronomisch bedrag)


Materiaal:
Een stuk vuil karton dat voor mijn neus in de papiercontainer van het afvalcentrum werd gedumpt en wat ik er dus meteen – met gevaar voor eigen leven, want enge walsen – weer uitgevist heb. Verder: acrylverf, spuitbus met lichtgroene acryllak, spuitlak (voor het fixeren van het vuil).

Over dit klunstwerk:
‘Don’t (apply) Stress’ was een snelle productie. Heel snel.
Het in het oog springende vuil – de zwarte vegen op het karton – gaf de doorslag. Het was vakkundig gepositioneerd edoch van een overweldigende willekeurigheid. Daarnaast wil de weggooimaatschappij zich hier duidelijk op de voorgrond dringen middels evidente recycle-pijlen, welke met tranen in de ogen geaccentueerd werden. Ook die tranen zijn overigens op miraculeuze wijze in het klunstwerk opgegaan.

De werkelijke, heftige emotie werd gewekt door de opdruk van de woorden ‘Do not apply stress’. Deze simpele zegswijze is zo veelzeggend, zo uitdrukkingsvol, zo intens. Laten we dit motto meteen maar voor de hele mensheid praktiseren: stress (elkaar) niet. Daar krijg je alleen maar diepe levensbutsen van.

Don’t stress. Stress = maagzweren, ellende en hartaanvallen.
Voor je ’t weet, bivakkeer je tussen vier planken.
Of, met een beetje pech, in een kartonnen doos als deze.

Bron: © Klunst.nl

 

Bron: © Klunst.nl

 

Bron: © Klunst.nl