Ooit al eens opgemerkt hoe mooi het is ’s nachts op de autosnelweg? Al die lichten die voorbij zoeven, de kleuren die zich als een film voor je afspelen? Mijn kinderen in ieder geval wel. En ze hebben de ‘lichtschilderij’-functie op hun foon ontdekt. Dat ook.
Dit resulteerde in een prachtige serie hypnotiserende, deels oerknalachtige Autobahn-fotoklunst.
Alle foto’s zijn gemaakt door mijn kroost (14 en – toen nog – 11), terwijl ik mij braaf op de 900 kilometer asfalt tussen Nederland en Oostenrijk concentreerde. Zo zie je maar: iedereen kan het, k(l)unstige foto’s maken, die zó in het museum kunnen hangen. Geen klunst aan.
In Linz (Oostenrijk) is een prachtig winkelcentrum: PlusCity. De gehele binnenarchitectuur is een lust voor het oog, met moderne, deels poepsjieke inrichting, veel kleur maar ook abstractie. Er is ook een opzienbarende ijssalon met enkel zwart en wit ijs, dat verkocht wordt in dito omgeving. Hier kan zelfs de grootste kluns de prachtigste, meest artistieke foto’s maken.
Daar lag hij, op de keldervloer. Tussen wasmachine en droger. De kleine witte puntjes – waarschijnlijk schimmel – lieten het lijk als gekonfijt lijken. Te mooi om niets mee te doen.
Daarom hier en nu een eerbetoon. Een fotostudie van ‘De Gekonfijte Hoornaar’.
Kleine toegift:
“I’m here, on top of the world of *Klunst*! I’m the Eye of the Hornet!”
PS: ja, ook dit is *Klunst!* Ik ben namelijk een klungelfotograaf en deze foto’s zijn gemaakt met een simpele mobiele telefoon (Huawei P9), dus geen sjiekdefriemelreflexcamera o.i.d. Ergo: Iedere kluns kan fotograferen!
Reinier Berendsen is een klasse apart: een true artist. Hij schildert op miraculeuze wijze stadsbeelden, gebouwen en zelfs auto’s, waarbij het accent altijd ligt op de lichtval en schaduwwerking. Schaduwen maken zijn schilderijen dynamisch, terwijl ze tegelijkertijd door de vaak strakke lijnen een zekere statigheid uitstralen. Door het spel van licht en donker kun je je bijna ter plaatse voelen.
Ieder schilderij is perfect: de lijnzetting, de precisie, de details, alles past. Mensen zul je op zijn schilderijen niet snel vinden; alles draait om objecten, constructies, spiegelingen, lichtinvallen. Extreem exact geschilderd. Extreem moeilijk. Extreem mooi.
Ook Reiniers foto’s vallen duidelijk in de categorie ‘kunstfotografie’: hetzelfde spel met lichtinvallen en schaduwen. Je moet er oog voor hebben. Dat oog heeft hij.
Een timelapse-video laat zien hoe hij de Brooklyn Bridge schilderde:
Reinier heeft zich puur met zijn vakmanschap op eigen kracht naar de top gewerkt. Toen hij nog niet van zijn kunst kon leven, had hij allerhande andere jobs om in zijn levensonderhoud te voorzien. Zoals het hoort, in de ogen van Klunst. Reiniers schilderijen zijn inmiddels echter – hoe kan het ook anders – enorm in trek. Ze zijn enkel te koop via zijn galerie. Meer van zijn werk kun je hier bekijken: MPV Gallery
Mijn absolute favoriet: Trump Tower, weerspiegeld in de motorkap van een BMW. Ontzettend knap gedaan. Alleen kan ik in dit schilderij zelfs na uren van tureluren nog steeds dat roemruchte koffertje niet vinden.
De ‘onderbokse’ is een creatie van de versleten herenonderbroek, zorgvuldig gecombineerd met een staande IKEA-lamp. Het gat wordt door de uitgekiende belichting naar de voorgrond gehaald, waardoor de dramaturgie van de weggooimaatschappij met subtiele opzet geïllustreerd wordt.
Deze fotoklunst is doelmatig verticaal geïnverteerd, zodat de aanschouwer zich er mogelijk in kan herkennen: twee ogen, een neus en een… gat.
https://klunst.nl/wp-content/uploads/Onderbokse.jpg11341134klunstenaarhttps://klunst.nl/wp-content/uploads/Logo.pngklunstenaar2017-05-04 12:13:382017-05-11 14:10:09‘Onderbokse’ (The Scream)
Recente reacties