Waarom Klunst?
Wie klunst er hier?
En wat wordt er dan geklunsd?

*Klunst!* gaat een nieuw kul-tureel begrip worden, let maar op.

Klunst is in ieder geval géén kunst! ‘Echte’ kunstenaars (de niet-klunstenaars onder ons) produceren geen klunst. Helaas ook maar uiterst zelden ware kunst. En zij die werkelijk met veel vakmanschap en creativiteit kunstzinnig hoogwaardige visuele creaties produceren, zijn al lang opgemerkt (‘Durchbruch’!), omdat zelfs de doorsnee mens het écht mooi en knap werk vindt.

Eén gemeenschappelijkheid heeft zogenaamde moderne kunst wél met klunst: beide zijn opzettelijk geproduceerde creaties, waar niemand op zit te wachten.

Klunst is níét mooi. ‘Mooi’ is als het ware een belediging voor echt goede klunst. Klunst is de nieuwe beweging in de moderne, beeldende kunst: het is klungelwerk van een klunstenaar, die er open voor uitkomt dat het klungelwerk is, in tegenstelling tot de zelfbenoemde ‘kunstenaars’ van de hedendaagse overgewaardeerde moderne kunst.

*Klunst!* is een tegenbeweging. Een initiatief dat ingaat tegen alle gesubsidieerde, opgedrongen, door ‘art experts’ als cultuur bestempelde, omhoog geschopte en onnodig pretentieuze prutskunst.

Klunst is gewoon lekker stom. Klunst wordt gemaakt met wat er maar voor de voeten (of vingers) komt. Of dat nu een kapotte bril bij het afvalcentrum, een zak op straat verzamelde gore, stinkende peuken, een tandenstoker in de keuken, de eigen afgeknipte nagels, of een afgetrapte gymschoen in de vuilnisbak van de buren is. Want: zelfs iedere kluns kan kunst produceren.

*Klunst!* dus.

Zelfportret, getekend met potlood en grafiet (LB)

Enfin. Wie is dan de klunstenaar in deze?

Voorlopig ben ik dat. In mijn uppie.
Lou(ise) Bartels, dus.

Professioneel kluns zonder enig erkende artistieke aanleg of culturele opleiding, maar zéér begeesterd (want dat klinkt zó veel cultureler dan ‘met veel enthousiasme’).

In mijn werk (tekst- en vertaalservices, zie Bureau SoGraTex) ben ik uiteraard zeer professioneel. In mijn vrije tijd klungel ik echter maar wat aan. Net als zo vele andere wilzograagberoemdworden-kunstenaars. Met een paar kleine verschillen:
– ik pretendeer níét dat het kunst is (want dat is het niet),
– ik wil er niet beroemd mee worden, en
– ik werk ‘normaal’ voor de kost, mijn kinderen en de huur.
Omdat ik weet dat ik mij met het maken van allerhande ‘kunst’ nooit zal kunnen bedruipen en ik de staat en mijn medemens niet op kosten wil jagen met mijn gekluns, wat overigens niet onderdoet voor wat men tegenwoordig wél kunst noemt.
Klinkt arrogant? Soit. Is het ook.

Ik weiger in ieder geval allerhande subsidie te ontvangen (of zelfs maar aan te vragen) om zogenaamde kunstzinnige, culturele objecten te produceren, die vervolgens bij een tegenstribbelende, zelf hard ploeterende, ‘cultuurbarbaarse’ bevolking door de strot geduwd moeten worden. Objecten die in 90% van de gevallen in de kelders van overvolle musea en in gemeentearchieven weg zullen rotten. Of daar al liggen. Tot in den bitteren eeuwigheid.
Klinkt triest? Is het ook.

Ik weiger aldus mee te doen aan de verspilling die ‘gesubsidieerde beeldende kunst’ heet. Ik wens geen geld te ontvangen om mijn hobby’s (fotograferen, schilderen, tekenen, klunzen, schrijven) fulltime uit te kunnen oefenen. Want dat is wat het is: een vrijetijdsactiviteit, zolang ik er niet voldoende geld mee kan verdienen.
Klinkt hard? Is het ook.

Ik hoor u al roepen: “Talent moet toch gestimuleerd worden?” Helemaal mee eens! Maar echt getalenteerde visual artists komen ook zonder subsidie en interventie wel verder met hun werk. En tot die tijd doen ze – naast hun culturele ontplooiing – ander werk; iets dat wél geld in het laatje brengt. Net als iedere andere, maatschappelijk functioneel denkende volwassene dat moet.
Klinkt realistisch? Is het ook.

Enfin. Wilt u daadwerkelijk voor een van mijn klunstwerken betalen, omdat u dat, wat ik geproduceerd heb, waardeert? (Let op: NIET mooi vinden; enkel waarderen!) Dan is dat natuurlijk prachtig! Ik laat mij graag betalen voor de klunstzinnigheden die ik de wereld in werp; daar is niks mis mee. Maar dan moet u het wel vrijwillig, uit eigen beweging, doen. Omdat Ú het zelf wilt. Omdat Ú mijn *klunst!* verfrissend, interessant, idioot, geinig, of weet-ik-veel-wat vindt. En daar dus iets voor over hebt, al waren het maar die 11 flesjes rode wijn. En indien niet, dan niet. Even goeie klunstvrienden. Mijn onderhoud verdien ik wel met ‘gewoon’ werk.

Er zullen nu waarschijnlijk massa’s mensen zijn die het gruwelijk met mij oneens zijn. Die mij een cultuurbarbaar vinden. En misschien krijg ik nu de halve (of de hele) gesettelde beeldende kunstsector over mij heen. Prima. Lekker. We worden al lang genoeg genaaid door so called ‘kunstenaars’, die door de ‘experts’ van de verschillende belangenorganisaties omhoog geschopt worden voor werk wat iedere driejarige kan maken (en ook maakt).
Klinkt wéér hard? Klopt. Is het ook.

Enfin. Als u meer wilt weten: ik ben overal. Googelt u zelf maar.
Dát is pas een ware kunst. Of is het toch een kunde?

Teveel tekst? Kijk dit.

Wilt u na dit alles toch nog contact opnemen? Dat kan!

klunstenaars@gmail.com
Twitter: @klunstenaars
Facebook: Klunst
Instagram: @klunstenaars