Ik ben niet de allergrootste fan van GeenStijl, maar ze hebben wél een heel mooi filmpje gemaakt over ‘kunst’ (min -ns-).
Volgens ‘kunstenares’ (ja, tussen aanhalingstekens) Tinkebell is de basisregel:
“Wanneer een kunstenaar iets tot kunst benoemt, dan is het kunst.”
Daar heb je het al. Wat is er nu makkelijker dan dat?
Ik ben goed in klunzen, klungelen, knutselen en prutsen.
Ik noem mijzelf voor het gemak even ‘kunstenaar’ (zonder -l- dit keer).
Ik zet een bak sla op tafel.
Ik zeg: “DAT is kunst.”
En hoppa, mijn bak sla is kunst!
Daar gaat je geld. Komt u maar door met de biljetjes. Want: kunst!
Laten we even een ander voorbeeldje nemen. Ik noem mijzelf nu niet kunstenaar, maar metselaar. Ik kwak een paar stenen op elkaar met behulp van een beetje modder. Ik zeg: “Dat is een muur!”
Dus is nu het een muur? Kom op zeg…
Oh, de ironie. Met die kwakzalvende ‘basisregel’ maakt iedere kunstenaar per definitie zijn eigen werk waardeloos. Daarom noem ik mijn werk Klunst. Want dat is het. En dat blijft het.
Enfin. Een filmpje. Over in context gepropte biggetjes op sterk water, witte vlakken met een stukje spaanplaat, en kunstig kakelende kippen. Kut…
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!